معرفی GAI به عنوان شاخص زنده بودن رنگ اجسام

یکی از ویژگی های مهم منابع نوری، نمود رنگ می باشد.

یکی از شاخصهای تشخیص آن ، CRI (شاخص نمود رنگ) است

که بیانگر وفاداری رنگ بوده ولی به تنهایی نمی تواند معیار کاملی جهت ارزیابی باشد.

از نواقص CRI می توان به موارد زیر اشاره نمود:
  • CRI فقط طبیعی بودن رنگ را نشان می دهد و مستقل از طیف تابشی نور تابیده شده است.
  • تنها از 8 رنگ نمونه بدست میآید که این رنگ ها بیانگر میانگین اشباع رنگ اشیاء می باشد.
  • بیش از 40 سال از معرفی CRI می گذرد و تغییر اساسی در تعیین این شاخص صورت نگرفته است لذا با توجه به گسترش فناوری در زمینه تولید منابع نوری مختلف از جمله LED ، تعریف یک شاخص کاملتر و جامع تر بیش از پیش ضروری بنظر می رسد.
  • جهت ایجاد جلوه واقعی تر از اشیاء که با نور مصنوعی روشن شده اند، رنگهای موجود در نور مصنوعی را باید به اشباع برد که برای این منظور، شاخص CRI نمیتواند تاثیر اشباع شدگی رنگ نور را اندازه گیری نماید.

از این رو، کمیتی به نام GAI (مخفف عبارت Gamut area index) تعریف می شود

که مکمل CRI بوده و نشان دهنده میزان زنده بودن (Vividness) رنگ اشیاء در اثر تابش نور می باشد

که می تواند میزان اشباع شدگی رنگ نور را نیز تعیین کند.

در یک منبع نوری مناسب ، هم معیار زنده بودن و هم معیار طبیعی بودن نور مطرح می شود.

لذا توصیه می شود که GAI و CRI دست کم در بازه های زیر قرار بگیرند:

  • CRI > 85
  • 80 > GAI < 100

در شرکت افراتاب علاوه بر CRI ، مقدار GAI منابع نوری با استفاده از دستگاه های اندازه گیری پیشرفته اندازه گیری می شود.

هرچه میزان GAI بیشتر باشد، رنگها بیشتر اشباع می شوند و بیشتر از یکدیگر متمایز می شوند.

لذا هرچه مساحت هشت ضلعی (polygon) بیشتر باشد، مقدار GAI نیز بیشتر می باشد.

لازم به ذکر است در صورتی که مقدار GAI از 100 بیشتر شود،

رنگ ها به فوق اشباع رفته و رنگ اشیاء در زیر نور تابیده شده به رنگ واقعی آن دیده نمی شود.

Main Menu